| Chapter 39 |
1 |
Kan jy prooi jag vir die leeuin? Of die honger van die jong leeus stil maak --
|
2 |
as hulle neerbuig in die lêplekke, klaar sit in die skuilplek om te loer? --
|
3 |
Wie berei vir die kraai sy spys as sy kleintjies roep tot God, ronddwaal by gebrek aan voedsel? --
|
4 |
Weet jy die tyd as die steenbokke lam? Neem jy dit waar as die takbokooie voortbring? --
|
5 |
Tel jy die maande wat hulle dragtig is? En weet jy die tyd dat hulle lam? --
|
6 |
Hulle buig hul krom, bring hulle kleintjies voort -- weg is hulle weë! --
|
7 |
Hulle kleintjies word sterk, word groot in die veld, loop weg en kom na hulle nie terug nie. --
|
8 |
Wie het die wilde-esel so vry laat loop? En wie het die bande van die woestyn-esel losgemaak? --
|
9 |
Vir hom het Ek die wildernis sy huis gemaak en die brak land sy woonplek. --
|
10 |
Hy lag oor die gewoel van die stad; die geskreeu van die drywer hoor hy nie. --
|
11 |
Die omgewing van die berge is sy weiveld; en al wat groen is, soek hy uit. --
|
12 |
Sal die buffel gewillig wees om jou te dien? Of sal hy vernag by jou krip? --
|
13 |
Kan jy die buffel aan die ploegvoor bind met sy trektou? Of sal hy die laagtes agter jou eg? --
|
14 |
Sal jy op hom vertrou, omdat sy krag groot is? En aan hom jou arbeid oorlaat? --
|
15 |
Kan jy op hom reken, dat hy jou gesaaide sal inbring en bymekaarmaak op jou dorsvloer? --
|
16 |
Die vlerk van die volstruis klap vrolik. Is dit 'n sagaardige vleuel en veer? --
|
17 |
Want sy laat haar eiers op die grond lê en hou hulle warm op die grond; --
|
18 |
en vergeet dat 'n voet dit kan stukkend druk en die wilde diere van die veld dit kan vertrap. --
|
19 |
Hard behandel sy haar kleintjies asof dit nie hare is nie; is haar moeite tevergeefs -- sy is nie bekommerd nie. --
|
20 |
Want God het haar die wysheid ontsê en haar geen deel gegee aan die verstand nie. --
|
21 |
Wanneer sy haarself in die hoogte klap, lag sy oor die perd en sy ruiter. --
|
22 |
Gee jy aan die perd sterkte? Beklee jy sy nek met maanhare? --
|
23 |
Laat jy hom spring soos die sprinkaan? Sy trotse gesnuif is 'n verskrikking. --
|
24 |
Hy grawe in die laagte en is vrolik in sy krag; hy trek uit, die stryd tegemoet. --
|
25 |
Hy lag oor die vrees en word nie verskrik nie en draai nie om vir die swaard nie. --
|
26 |
Op hom rammel die pylkoker, die flikkerende spies en lans. --
|
27 |
Onstuimig en wild verslind hy die grond en staan nie stil as die basuin klink nie. --
|
28 |
By elke basuinstoot sê hy: Heag! En van ver ruik hy die oorlog, die donderroep van die leërowerstes en die oorlogsgeskreeu. --
|
29 |
Sweef die valk opwaarts deur jou verstand en sprei sy vlerke uit na die suide toe? --
|
30 |
Of vlieg die adelaar hoog op jou bevel en bou hy hoog sy nes? [ (Job 39:31) Op die rots woon hy en vernag hy, op die rotspunt en bergvesting. ] [ (Job 39:32) Daarvandaan loer hy op voedsel, sy oë kyk in die verte. ] [ (Job 39:33) Ook slurp sy kleintjies bloed, en waar gesneuweldes lê, daar is hy. ] [ (Job 39:34) En die HERE het Job geantwoord en gesê: ] [ (Job 39:35) Wil die berisper met die Almagtige twis? Laat hy wat God teregwys, hierop antwoord! ] [ (Job 39:36) Toe het Job die HERE geantwoord en gesê: ] [ (Job 39:37) Kyk, ek is te gering. Wat kan ek U antwoord? Ek lê my hand op my mond. ] [ (Job 39:38) Een maal het ek gespreek, maar sal nie meer antwoord nie; ja, twee maal, maar ek sal nie voortgaan nie. ] --
|