| Chapter 104 |
1 |
Loof die HERE, o my siel! HERE my God, U is baie groot! Met majesteit en heerlikheid is U bekleed -- --
|
2 |
wat Uself omhul met die lig soos met 'n kleed, wat die hemel uitspan soos 'n tentdoek; --
|
3 |
wat sy solders bou in die waters, wat van die wolke sy wa maak, wat op die vleuels van die wind wandel, --
|
4 |
wat van die winde sy boodskappers maak, van vuurvlamme sy dienaars. --
|
5 |
Hy het die aarde gegrond op sy grondveste, sodat dit vir ewig en altyd nie wankel nie. --
|
6 |
U het dit met die wêreldvloed soos met 'n kleed oordek; die waters het bo-oor die berge gestaan. --
|
7 |
Vir u dreiging het hulle gevlug, vir die stem van u donder het hulle weggeskrik -- --
|
8 |
berge het opgerys, laagtes het weggesak -- na die plek wat U vir hulle reggemaak het. --
|
9 |
'n Grens het U gestel waar hulle nie oor mag gaan nie; hulle mag die aarde nie weer oordek nie. --
|
10 |
Hy wat die fonteine uitstuur in die holtes: tussen die berge loop hulle deur. --
|
11 |
Hulle laat al die diere van die veld drink; die wilde-esels les hulle dors. --
|
12 |
By hulle woon die voëls van die hemel; tussen die takke uit laat hulle die stem hoor. --
|
13 |
Hy laat die berge drink uit sy boonste kamers; die aarde word versadig uit die vrug van u werke. --
|
14 |
Hy laat gras uitspruit vir die diere en die plante tot diens van die mens: om broodkoring uit die aarde te laat voortkom, --
|
15 |
en dat wyn die mens se hart kan bly maak; om die aangesig te laat blink van olie, en dat brood die mens se hart kan versterk. --
|
16 |
Die bome van die HERE word versadig, die seders van die L¡banon wat Hy geplant het; --
|
17 |
waar die voëls hulle neste maak, die ooievaar wie se huis die sipresse is. --
|
18 |
Die hoë berge is vir die steenbokke, die rotse is 'n skuilplek vir die dasse. --
|
19 |
Hy het die maan gemaak vir die vaste tye; die son ken sy tyd om onder te gaan. --
|
20 |
U beskik die duisternis, en dit word nag, waarin al die diere van die bos uitkruip. --
|
21 |
Die jong leeus brul om roof en begeer hulle voedsel van God. --
|
22 |
As die son opgaan, dan trek hulle hul terug en gaan lê in hul slaapplekke. --
|
23 |
Die mens gaan uit na sy werk en na sy arbeid tot die aand toe. --
|
24 |
Hoe talryk is u werke, o HERE! U het hulle almal met wysheid gemaak; die aarde is vol van u skepsele! --
|
25 |
Daar is die see, groot en alkante toe wyd -- daar is 'n gewemel sonder getal, klein diere saam met grotes. --
|
26 |
Daar gaan die skepe en die Levi tan wat U geformeer het om daarin te speel. --
|
27 |
Hulle almal wag op U, dat U hulle voedsel kan gee op die regte tyd. --
|
28 |
U gee dit aan hulle, hulle tel dit op; U maak u hand oop, hulle word versadig met die goeie. --
|
29 |
U verberg u aangesig, hulle word verskrik; U neem hulle asem weg, hulle sterwe en keer terug tot hul stof. --
|
30 |
U stuur u Gees uit, hulle word geskape; en U maak die gelaat van die aarde nuut. --
|
31 |
Laat die heerlikheid van die HERE vir ewig wees, laat die HERE bly wees oor sy werke, --
|
32 |
Hy wat die aarde aankyk, en dit bewe; Hy raak die berge aan, en hulle rook. --
|
33 |
Ek wil sing tot eer van die HERE solank as ek lewe, ek wil psalmsing tot eer van my God solank as ek daar is. --
|
34 |
Mag my oordenking Hom welgevallig wees; k sal bly wees in die HERE! --
|
35 |
Mag die sondaars omkom van die aarde en die goddelose mense nie meer wees nie! Loof die HERE, o my siel! Halleluja! --
|