Chapter 23

   Davidi, tanimë i plakur dhe i velur me ditë, vendosi si mbret mbi Izraelin birin e tij Salomon.  

--

   Ai mblodhi tërë krerët e Izraelit së bashku me priftërinjtë dhe me Levitët.  

--

   U llogaritën Levitët tridhjetë vjeç e lart; dhe numri i individëve ishte tridhjetë e tetë mijë.  

--

   Nga këta, njëzet e katër mijë u caktuan për të drejtuar punimet në shtëpinë e Zotit, gjashtë mijë ishin magjistratë dhe gjyqtarë,  

--

   katër mijë ishin derëtarë dhe katër mijë duhet të lëvdonin Zotin me veglat që Davidi kishte bërë për ta kremtuar.  

--

   Davidi i ndau në klasa, sipas bijve të Levit: Gershomi, Kehathi dhe Merari.  

--

   Nga Gershonitët: Ladani dhe Shimei.  

--

   Bijtë e Ladanit: Jejeli, i pari, Zethami dhe Joeli; tre gjithsej.  

--

   Bijtë e Shimeit: Shelomithi, Hazieli dhe Harani; gjithsej tre. Këta ishin të parët e shtëpive atërore të Ladanit.  

--

   Bijtë e Shimeit: Jahathi, Zina, Jeushi dhe Beriahu. Këta ishin katër bijtë e Shimeit.  

--

   Jahathi ishte i pari, pas tij vinte Zina; Jeushi dhe Beriahu nuk patën shumë fëmijë, prandaj në regjistrimin përbënin një shtëpi të vetme atërore.  

--

   Bijtë e Kehathit: Amrami, Itshari, Hebroni dhe Uzieli; gjithsej katër.  

--

   Bijtë e Amramit: Aaroni dhe Moisiu. Aaroni u nda veç për të shenjtëruar gjërat e shenjta, ai dhe bijtë e tij përjetë, për të djegur temjan përpara Zotit, për t`i shërbyer dhe për të bekuar emrin e tij përjetë.  

--

   Sa për Moisiun, njeriun e Perëndisë, bijtë e tij u llogaritën në fisin e Levit.  

--

   Bijtë e Moisiut ishin Gershomi dhe Eliezeri.  

--

   Nga bijtë e Gershomit, Shebueli ishte i pari.  

--

   Nga bijtë e Eliezerit, Rehabiahu ishte i pari. Eliezeri nuk pati fëmijë të tjerë, por bijtë e Rehabiahut ishin të shumët.  

--

   Nga bijtë e Itsharit, Shelomithi ishte i pari.  

--

   Nga bijtë e Hebroit, Jerijahu ishte i pari, Amariahu i dyti, Jahazieli i treti dhe Jekaneami i katërti.  

--

   Nga bijtë e Uzielit, Mikahu ishte i pari dhe Ishshiahu i dyti.  

--

   Bijtë e Merarit ishin Mahli dhe Mushi. Bijtë e Mahlit ishin Eleazari dhe Kishi.  

--

   Eleazari vdiq dhe nuk la djem, por vetëm vajzat që u martuan me bijtë e Kishit, vëllezër të tyre.  

--

   Bijtë e Mushit ishin Mahli, Ederi dhe Jeremothi; gjithsej tre.  

--

   Këta ishin bijtë e Levit sipas shtëpisë të tyre atërore, të parët e shtëpive atërore sipas regjistrimit të popullsisë, që u bë duke i numëruar emrat një për një. Këta ishin të ngarkuar me shërbimin e shtëpisë të Zotit njëzet vjeç e lart.  

--

   Sepse Davidi kishte thënë: "Zoti, Perëndia i Izraelit, i ka dhënë paqe popullit të tij, në mënyrë që ai të mund të banonte në Jeruzalem përjetë.  

--

   Kështu Levitët nuk do ta mbartin më tabernakullin dhe tërë objektet e shërbimit të tij".  

--

   sipas porosive të fundit të Davidit u bë regjistrimi i bijve të Levit, njëzet vjeç e lart.  

--

   Sepse detyra e tyre ishte që të ndihmonin bijtë e Aaronit në shërbimin e shtëpisë së Zotit në oborret, në dhomat, në pastrimin e të gjitha gjërave të shenjta, në punën e shërbimit të shtëpisë së Perëndisë,  

--

   me bukët e paraqitjes, me majën e miellit për ofertën e ushqimit, me kuleçët e ndorme; me gjërat që gatuhen në tigan, me atë që është përzier me vaj dhe me të gjitha masat dhe dimensionet.  

--

   Përveç kësaj ata duhet të paraqiteshin çdo mëngjes për të kremtuar dhe për të lëvduar Zotin, dhe kështu edhe çdo mbrëmje,  

--

   si dhe për të ofruar vazhdimisht para Zotit tërë olokaustet, sipas numrit të caktuar nga ligji ditët e shtuna, kur fillon hëna e re dhe në festat solemne.  

--

   Ata duhet të kryenin gjithashtu detyrat e çadrës së mbledhjeve dhe të shenjtërores, si dhe të ndihmonin bijtë e Aaronit, vëllezërit e tyre, në shërbimin e shtëpisë të Zotit.  

--