| Chapter 139 |
1 |
Ti mė ke hetuar, o Zot, dhe mė njeh. --
|
2 |
Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim. --
|
3 |
Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellė tė gjitha rrugėt e mia. --
|
4 |
Sepse, edhe para se tė jetė fjala mbi gojėn time ti, o Zot, e di atė plotėsisht. --
|
5 |
Ti mė rrethon nga pas dhe pėrpara dhe vė dorėn tėnde mbi mua. --
|
6 |
Njohja jote ėshtė shumė e mrekullueshme pėr mua, aq e lartė sa unė nuk mund ta arrij. --
|
7 |
Ku do tė mund tė shkoja larg Frymės sate, ose ku do tė mund tė ikja larg pranisė sate? --
|
8 |
Nė rast se ngjitem nė qiell, ti je atje; nė rast se shtrij shtratin tim nė Sheol, ti je edhe aty. --
|
9 |
Nė rast se marr krahėt e agimit dhe shkoj tė banoj nė skajin e detit, --
|
10 |
edhe aty dora jote do tė mė udhėheqė dhe dora jote e djathtė do tė mė kapė. --
|
11 |
Po tė them: "Me siguri terri do tė mė fshehė", madje edhe nata do tė bėhet dritė rreth meje: --
|
12 |
terri vetė nuk mund tė tė fshehė asgjė, madje nata shkėlqen si dita; terri dhe drita janė tė barabarta pėr ty. --
|
13 |
Po, ti ke formuar tė pėrbrėndėshmet e mia, ti mė ke endur nė barkun e nėnes sime. --
|
14 |
Unė do tė tė kremtoj, sepse jam krijuar nė mėnyrė tė mrekulluar; veprat e tua janė tė mrekullueshme, dhe unė e di shumė mirė kėtė gjė. --
|
15 |
Kockat e mia nuk ishin njė e fshehtė pėr ty kur u formova nė fshehtėsi duke u endur nė thellėsitė e tokės. --
|
16 |
Dhe sytė e tu panė masėn pa trajtė tė trupit tim, dhe nė librin tėnd ishin shkruar ditėt qė ishin caktuar pėr mua, megjithėse asnjė prej tyre nuk ekzistonte ende. --
|
17 |
Oh, sa tė ēmuara janė pėr mua mendimet e tua, o Perėndi! Sa i madh ėshtė gjithė numri i tyre! --
|
18 |
Po tė doja t`i numėroja, do tė ishin mė tė shumtė se rėra; kur zgjohem jam ende me ty. --
|
19 |
Me siguri, ti do vrasėsh tė pabesin, o Perėndi; prandaj ju, njerėz gjakatarė largohuni nga unė. --
|
20 |
Ata flasin me pabesi kundėr teje; armiqtė e tu pėrdorin mė kot emrin tėnd. --
|
21 |
A nuk i urrej vallė ata qė tė urrejnė, o Zot, dhe a nuk i urrej ata qė ngrihen kundėr teje? --
|
22 |
Unė i urrej me njė urrejtje tė pėrsosur; ata janė bėrė armiqtė e mi. --
|
23 |
Mė heto, o Perėndi, dhe njihe zemrėn time; mė provo dhe njihi mendimet e mia. --
|
24 |
dhe shiko nė se ka tek unė ndonjė rrugė tė keqe dhe mė udhėhiq nėpėr rrugėn e pėrjetshme. --
|