Hoofdstuk 8

  Roept de Wijsheid niet, en verheft niet de Verstandigheid Haar stem?  

--

  Op de spits der hoge plaatsen, aan den weg, ter plaatse, waar paden zijn, staat Zij;  

--

  Aan de zijde der poorten, voor aan de stad, aan den ingang der deuren roept Zij overluid:  

--

  Tot u, o mannen! roep Ik, en Mijn stem is tot de mensenkinderen.  

--

  Gij slechten! verstaat kloekzinnigheid, en gij zotten! verstaat met het hart.  

--

  Hoort, want ik zal vorstelijke dingen spreken, en de opening Mijner lippen zal enkel billijkheid zijn.  

--

  Want Mijn gehemelte zal de waarheid bedachtelijk uitspreken, en de goddeloosheid is Mijn lippen een gruwel.  

--

  Al de redenen Mijns monds zijn in gerechtigheid; er is niets verdraaids, noch verkeerds in.  

--

  Zij zijn alle recht voor dengene, die verstandig is, en rechtmatig voor degenen, die wetenschap vinden.  

--

  Neemt Mijn tucht aan, en niet zilver, en wetenschap, meer dan het uitgelezen uitgegraven goud.  

--

  Want wijsheid is beter dan robijnen, en al wat men begeren mag, is met haar niet te vergelijken.  

--

  Ik, Wijsheid, woon bij de kloekzinnigheid, en vinde de kennis van alle bedachtzaamheid.  

--

  De vreze des HEEREN is, te haten het kwade, de hovaardigheid, en den hoogmoed, en den kwaden weg; Ik haat ook den mond der verkeerdheden.  

--

  Raad en het wezen zijn Mijne; Ik ben het Verstand, Mijne is de Sterkte.  

--

  Door Mij regeren de koningen, en de vorsten stellen gerechtigheid.  

--

  Door Mij heersen de heersers, en de prinsen, al de rechters der aarde.  

--

  Ik heb lief, die Mij liefhebben; en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden.  

--

  Rijkdom en eer is bij Mij, duurachtig goed en gerechtigheid.  

--

  Mijn vrucht is beter dan uitgegraven goud, en dan dicht goud; en Mijn inkomen dan uitgelezen zilver.  

--

  Ik doe wandelen op den weg der gerechtigheid, in het midden van de paden des rechts;  

--

  Opdat Ik Mijn liefhebbers doe beerven dat bestendig is, en Ik zal hun schatkameren vervullen.  

--

  De HEERE bezat Mij in het beginsel Zijns wegs, voor Zijn werken, van toen aan.  

--

  Ik ben van eeuwigheid af gezalfd geweest; van den aanvang, van de oudheden der aarde aan.  

--

  Ik was geboren, als de afgronden nog niet waren, als nog geen fonteinen waren, zwaar van water;  

--

  Aleer de bergen ingevest waren, voor de heuvelen was Ik geboren.  

--

  Hij had de aarde nog niet gemaakt, noch de velden, noch de aanvang van de stofjes der wereld.  

--

  Toen Hij de hemelen bereidde, was Ik daar; toen Hij een cirkel over het vlakke des afgronds beschreef;  

--

  Toen Hij de opperwolken van boven vestigde; toen Hij de fonteinen des afgronds vastmaakte;  

--

  Toen Hij der zee haar perk zette, opdat de wateren Zijn bevel niet zouden overtreden; toen Hij de grondvesten der aarde stelde;  

--

  Toen was Ik een voedsterling bij Hem, en Ik was dagelijks Zijn vermakingen, te aller tijd voor Zijn aangezicht spelende;  

--

  Spelende in de wereld Zijns aardrijks, en Mijn vermakingen zijn met de mensenkinderen.  

--

  Nu dan, kinderen! hoort naar Mij; want welgelukzalig zijn zij, die Mijn wegen bewaren.  

--

  Hoort de tucht, en wordt wijs, en verwerpt die niet.  

--

  Welgelukzalig is de mens, die naar Mij hoort, dagelijks wakende aan Mijn poorten, waarnemende de posten Mijner deuren.  

--

  Want die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE.  

--

  Maar die tegen Mij zondigt, doet zijn ziel geweld aan; allen, die Mij haten, hebben den dood lief.   

--