| Chapter 5 |
1 |
de signis autem: ecce dies venient, et adprehendentur qui inhabitant super terram in excessu multo, et abscondetur veritatis via, et sterilis erit a fide regio. --
|
2 |
et multiplicabitur iniustitia super hanc quam ipse tu vides et super quam audisti olim. --
|
3 |
et erit inconposita vestigio quam nunc vides regnare regionem, et videbunt eam desertam. --
|
4 |
si autem tibi dederit Altissimus vivere, et videbis post tertiam turbatam, et relucescet subito sol noctu et luna interdie. --
|
5 |
et de ligno sanguis stillabit, et lapis dabit vocem suam; et populi commovebuntur, et gressus commutabuntur. --
|
6 |
et regnabit quem non sperant qui inhabitant super terram; et volatilia conmigrationem facient. --
|
7 |
et mare Sodomitum pisces reiciet. et dabit vocem noctu quem non noverant multi, omnes autem audient vocem eius. --
|
8 |
et chaus fiet per loca multa, et ignis frequenter emittetur, et bestiae agrestes transmigrabunt regionem suam, et mulieres parient menstruatae monstra, --
|
9 |
et in dulcibus aquis salsae invenientur. et amici omnes semet ipsos expugnabunt; et abscondetur tunc sensus, et intellectus separabitur in promptuarium suum. --
|
10 |
et quaeretur a multis et non invenietur, et multiplicabitur iniustitia et incontinentia super terram. --
|
11 |
et interrogabit regio proximam suam et dicet: numquid per te pertransiit iustitia iustum faciens? et haec negabit. --
|
12 |
et erit in illo tempore, et sperabunt homines et non inpetrabunt, laborabunt et non dirigentur viae eorum. --
|
13 |
haec signa dicere tibi permissum est mihi. et si oraveris iterum et ploraveris sicut et nunc et ieiunaveris septem diebus, audies iterato horum maiora. --
|
14 |
et evigilavi, et corpus meum horruit valde, et anima mea laboravit ut deficeret. --
|
15 |
et tenuit me qui venit angelus, qui loquebatur in me, et confortavit me et statuit me super pedes. --
|
16 |
et factum est in nocte secunda, et venit ad me Phalthihel dux populi et dixit mihi: ubi eras et quare vultus tuus tristis? --
|
17 |
aut nescis quoniam tibi creditus est Israhel in regione transmigrationis eorum? --
|
18 |
exsurge ergo et gusta panem alicuius, et non derelinquas nos sicut pastor gregem suum in manibus luporum malignorum. --
|
19 |
et dixi ei: vade a me et non ad me accedas usque diebus septem, et tunc venies ad me. et audivit ut dixi et recessit a me. --
|
20 |
et ego ieiunavi diebus septem ululans et plorans, sicut mihi mandavit Urihel angelus. --
|
21 |
et factum est post dies septem, et iterum cogitationes cordis mei molestae erant mihi valde. --
|
22 |
et resumpsit anima mea spiritum intellectus, et iterum coepi loqui coram Altissimo sermones --
|
23 |
et dixi: Dominator Domine, ex omni silva terrae et ex omnium arborum eius elegisti vineam unam, --
|
24 |
et ex omnium terrarum orbis elegisti tibi foveam unam, et ex omnibus floribus orbis elegisti tibi lilium unum, --
|
25 |
et ex omnibus abyssis maris replesti tibi rivum unum, et ex omnibus aedificatis civitatibus sanctificasti tibimet ipsi Sion, --
|
26 |
et ex omnibus creatis volatilibus nominasti tibi columbam unam, et ex omnibus plasmatis pecoribus providisti tibi ovem unam, --
|
27 |
et ex omnibus multiplicatis populis adquisisti tibi populum unum, et ab omnibus probatam legem donasti huic quem desiderasti populo. --
|
28 |
et nunc Domine, ut quid tradidisti unum plurimis et praeparasti unam radicem super alias et dispersisti unicum tuum in multis? --
|
29 |
et conculcaverunt qui contradicebant sponsionibus tuis quique tuis testamentis credebant. --
|
30 |
et si odiens odisti populum tuum tuis manibus debet castigari. --
|
31 |
et factum est, cum locutus essem sermones istos, et missus est angelus ad me qui ante venerat ad me praeterita nocte, --
|
32 |
et dixit mihi: audi me et instruam te, et intende mihi et adiciam coram te. --
|
33 |
et dixi: loquere, dominus meus. et --
|
34 |
dixit ad me: valde in excessu mentis factus es in Israhel; aut plus dilexisti eum super eum qui fecit eum: non, domine, sed dol torquent enim me renes mei per omnem horam quaerentem adprehendere semitam Altissimi et investigare partem iudicii eius. --
|
35 |
et dixit ad me: non potes. et dixi: quare, domine, aut quid nascebar, aut quare non fiebat matrix matris meae mihi sepulchrum, ut non viderem laborem Iacob et defatigationem generis Israhel? --
|
36 |
et dixit ad me: numera mihi qui necdum venerunt, et collige mihi dispersas guttas, et revirida mihi aridos flores, --
|
37 |
et aperi mihi clausa promptuaria et produc mihi inclusos in eis flatus, aut monstra mihi vocis imaginem, et tunc ostendam tibi eum laborem quem rogas videre. --
|
38 |
et dixi: dominator domine, quis enim est qui potest haec scire, nisi qui cum hominibus habitationem non habet? --
|
39 |
ego autem insipiens, et quomodo potero dicere de his quibus me interrogasti? --
|
40 |
et dixit ad me: quomodo non potes facere unum de his quae dicta sunt, sic non poteris invenire iudicium meum aut finem caritatis quem pro populo meo promisi. --
|
41 |
et dixi: sed ecce, domine, tu praees his qui in fine sunt, et quid facient qui ante me sunt aut nos aut hii qui post nos? --
|
42 |
et dixit ad me: coronae adsimilabo iudicium meum. sicut non novissimorum tarditas, sic nec priorum velocitas. --
|
43 |
et respondi et dixi: nec enim poteras facere qui facti sunt et qui sunt et qui futuri sunt in unum, ut celerius iudicium tuum ostendas? --
|
44 |
et respondit ad me et dixit: non potest festinare creatura super creatorem, nec sustinere saeculum qui in eo creati sunt in unum. --
|
45 |
et dixi: quomodo dixisti servo tuo, quoniam vivificans vivificabis a te creatam creaturam in unum? si ergo viventes vivent in unum et sustinebit creatura, poterit et nunc portare praesentes in unum. --
|
46 |
et dixit ad me: interroga matricem mulieris et dices ad eam: decem si paris, quare per tempus? roga ergo eam, ut det decem in unum. --
|
47 |
et dixi: non utique poterit, sed secundum tempus. --
|
48 |
et dixit ad me: et ego dedi matricem terrae his qui seminati sunt super eam per tempus. --
|
49 |
quemadmodum enim infans non parit nec ea quae senuit adhuc, sic ego disposui a me creatum saeculum. --
|
50 |
et interrogavi et dixi: cum iam dederis mihi viam, loquar coram te; nam mater nostra, de qua dixisti mihi, adhuc iuvenis est, iam ad senectutem adpropinquat? --
|
51 |
et respondit ad me et dixit: interroga quae parit, et dicet tibi. --
|
52 |
dices enim ei: quare quos peperisti nunc non sunt similes his qui ante, sed minores statu? --
|
53 |
et dicet tibi et ipsa: alii sunt qui in iuventute virtutis nati sunt, et alii qui sub tempus senectutis deficiente matrice sunt nati. --
|
54 |
considera ergo et tu, quoniam minores statu estis prae his qui ante vos, --
|
55 |
et qui post vos quam ut vos, quasi iam senescentis creaturae et fortitudinem iuventutis praeterientis. et dixi: rogo domine, si inveni gratiam ante oculos tuos, demonstra servo tuo per quem visitas creaturam tuam. --
|